Φιλαλήθης Εξιστόρηση της Κατάκτησης του Περού. Η Συντριβή της Αυτοκρατορίας των Ίνκας και ο Αποικισμός του Περού

Περίληψη

Βρισκόμαστε στα πρώτα χρόνια της τρίτης δεκαετίας του 16ου αιώνα. Δεν έχουν περάσει ούτε πενήντα χρόνια από τότε που ο πρώτος λευκός, ο Κολόμβος, αντικρίζει έκθαμβος την αχανή ήπειρο που απλώνεται μπροστά του, και του κόβει τον δρόμο για τα πλούτη και τα μπαχαρικά των Ινδιών, και είναι πια κοινή πεποίθηση πως ετούτη η άγρια, απέραντη και ανεξερεύνητη γη έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει στους τολμηρούς, άπληστους και φανατικούς τυχοδιώκτες που θα την υποτάξουν, απ’ όσα μέχρι τότε έχει γνωρίσει ο κόσμος. Οι φήμες για ποταμούς χρυσού και αργύρου οργιάζουν, οι αναφορές για πλούσιους λαούς που ευημερούν στις παραμυθένιες τους πολιτείες φτάνουν συνεχώς, διεγείροντας τη φαντασία των Ισπανών, και ωθώντας τους να προχωρούν όλο και βαθύτερα στην νοτιοαμερικάνικη ήπειρο αναζητώντας το μυθικό Ελντοράντο. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Φρανθίσκο Πιθάρο που με μια χούφτα ψυχωμένους άντρες, ανακάλυψε, κατάκτησε και αφάνισε σχεδόν το μακρινό Περού, και γέμισε τις τσέπες του και τα θησαυροφυλάκια της Ισπανίας με χρυσάφι, στο όνομα πάντα της αληθινής χριστιανικής πίστης. Πραγματικά η Φιλαλήθης εξιστόρηση της κατάκτησης του Περού του γραμματέα του Πιθάρο, Φρανθίσκο ντε Χερέθ, δεν θα μπορούσε να είναι ειλικρινέστερη, στις προθέσεις της, γλαφυρότερη στην αφήγησή της και πιο εντυπωσιακή στην ωμή και λεπτομερειακή παράθεση των γεγονότων της αιματηρής αυτής κατάκτησης. Έτσι που η ανάγνωσή της να αποτελεί έναν απαραίτητο και αναγκαίο όρο για την ολοκλήρωση της εικόνας της ανακάλυψης της Αμερικής, της επικράτησης των λευκών πάνω στους ινδιάνικους πληθυσμούς, της ξεθεμελίωσης των λαμπρών πολιτισμών τους και τέλος της συνειδητής και συστηματικής προσπάθειας για τον ολοκληρωτικό αφανισμό τους.