Υπό το μηδέν

Περίληψη

O Γιώργος Γκανέλης στην πέμπτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Υπό το Μηδέν» κάνει ένα ποσοτικό όσο και ποιοτικό άλμα στο ποιητικό γίγνεσθαι τόσο για τα ελληνικά, όσο και για τα ευρύτερα δεδομένα του χώρου. Εδώ και χρόνια ζει και γράφει, γράφει για να ζει ποιήματα σχεδόν σε κάθε ανάσα του προσωπικού του χρόνου συγκεντρώνοντας με ευλάβεια μυρμηγκιού τους καρπούς του συγγραφικού του μόχθου. Το νέο του ποιητικό πόνημα εσωκλείνει στις δες του 200 δείγματα γραφής. Το εύρος της έμπνευσής του χωρίς περίφρακτα όρια, αγκαλιάζει όλο το φάσμα της ζωής, που πάντοτε σκοντάφτει στο φυσικό όριο του θανάτου· αν και ενίοτε το υπερβαίνει χάρη στη σουρεαλιστική και άκρως ειρωνική διάθεση του γράφοντος. Τα ποιήματα της συλλογής λειτουργούν σαν βεντάλια: κάθε της πτυχή όταν ανοίγει κρύβει ένα ιδιαίτερο μυστικό, που όμως σαν ξεδιπλωθεί στο όλον της, μόνο τότε έχεις θέαση της πλήρους εικόνας. Όλα τα ποιήματα στο «Υπό το Μηδέν» είναι αυτόνομα, αυθύπαρκτα, αλλά και ένα σύνολο γεμάτο αλήθειες και ψέματα, αγάπη και μίσος, για τη ζωή και τον θάνατο, για την αρχή και το τέλος, για τις ερωτήσεις που δεν βρήκαν απαντήσεις, για τις απαντήσεις που δόθηκαν χωρίς καν να τεθεί το ερώτημα…