Noam York

Περίληψη

«Νέα Υόρκη / τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν στους δρόμους σου / μα εσύ μένεις πάντα Νέα…» αναφέρει ο Δημήτρης Πορφυρής στο δεύτερο βιβλίο του όπου συνεχίζει την εναλλακτική, σχεδόν ακτιβιστική ποιητική του παρέμβαση όπως αυτή εκφράστηκε και σε μια σειρά προηγούμενων δημοσιεύσεων στα περιοδικά: «Οδός Πάνος», «Πλανόδιον», «Θέματα Λογοτεχνίας», «Γράμματα και Τέχνες», «Νέο Επίπεδο», «Ανατολικός» κ. ά. Εφαρμόζοντας μιαν Επιστρατευμένη και όχι Στρατευμένη Τέχνη, καταγράφει τις «Δέκα Μέρες που δε Συγκλόνισαν τον Κόσμο», ως «Πτωχοπρόδρομος του VISA-ντίου», σε μια «σκληρή εποχή / του σκληρού δίσκου». Το Noam YORK, βρίσκεται στον αντίποδα της μητροπολιτικής τέχνης, «χωρίς χορηγό», προτείνοντας την αυτονόμηση, όχι μιας ακόμα μειονότητας, όπως αυτήν της ποίησης, αλλά την καθολική πρωτογενή αποδέσμευση του εσώτερου είναι ως αδιαπραγμάτευτου. Εδώ η αποστασιοποίηση πετυχαίνεται: «… δεν τον ένοιαζε ποτέ μια θέση αλλά μια στάση ζωής…»